ilkokuldan akılda kalanlar

mesela; (bkz: italya'nın haritada çizmeye benzemesi)

her teneffüste okulun bahçesinde top oynardık. bir de simit oynardık.

''can' bir modal verbdür. kendisinden sonra gelen fiile -ebilir, -abilir eki verir.' 5. sınıfta İngilizce dersimize giren hoca biraz kaçıktı ve sınıftaki 35 kişi yukarıdaki cümleyi ezbere söyleyemezse döverdi.

Sıra örtüsü bi gün sen götür bi gün sen yıka işkenceydi

(bkz: 4 yıllık iktidar) Yardımcım bile yoktu lan,güzel günlerdi.

sınıfın en ineğiydim. veliler çocukları benle arkadaş olsun isterdi.

ilk haftada kavga edip sıra arkadaşımın kafasını yarmıştım aq annesiyle kapıya gelmişti çocuk sonra akşam parka gidip top oynadık beraber asjfhaskjfh

çocukluk aşkım ilk sevgilim olan dilara. hala görüşüyorum kendisiyle ulan kız hala güzel amk. ufakken bile maldan anlıyormuşum. ve birde ibo diye bir arkadaşım vardı işemeye gitsem o da gelir iserdi. böyle bir manyaktı.

valla tek hatırladığım şey simit.

benim için siyah önlükle gidilen, sobayla ısınılan, teneffüsün kaç dakika olduğunun bilinmediği, kışın arka bahçede top oynarken zaman kavramını unutup, üstün başın ıslak bir şekilde sınıfa girdiğin an müdürün elinde sopayla sizi bekleyip, daha bir dakika önce eşsiz paslar atıp şutlar çektiğiniz sol ayağınızın dizine dizine vuruşu. kanayan o dizinizle ağlaya ağlaya eve gidişiniz. hemen ön sıranızda oturan o zamanlar arkadaşlığını çok sevdiğiniz özlem ve onun yancısı kezban'... ve her ikisinin bellerine bağladıkları önlük kemerlerini sizin her ders birbirine bağlamanız. aşık olduğun sınıf öğretmenin. serap öğretmen... ve onun dik burnu. hatta onun kucağında anadolu liseleri sınavından gelirken ona aşık oluşunuz. her ders küme düzeni oturuşunda en önde olduğunuzdan sürekli yaramazlık yapma imkanınızın elinden alınmasına karşın sürekli yaramazlık yapıp öğretmenin uzun bir çubukla kafanıza vurması. sabahın köründe annen seni uyandırdığında kahvaltıda siyah zeytin olduğu için sevinmek. haşlanmış yumurta ve patates kızartmasının hatırına beş yıl hiç sitem etmeden sabahın köründe uyanmak. seninle beraber okula kadar gelip okul duvarında seni bekleyen, sen eve doğru yürürken bir adım peşinden seninle gelen siyah beyaz tekir kedin. eve gelir gelmez siyah önlükle tv karşısına geçip susam sokağı'nı izlemek. pazar günleri akşam olduğunda "yine mi banyo yapacağım" diye üzülmek. sonra banyo yapıp salçalı ekmek yedikten sonra uyuyakalmak...

o kadar çok ki. arkadaşlarım dersaneye gidene kadar hep sınıf birincisi olurdum, sonra onlar geçtiler beni. yakalamaca, don ateş, hırsız polis, yerden yüksek, şişeyle oynanan futbol... bir arkadaşım vardı herife yetişmek imkansızdı, sonra kısa mesafe koşucusu oldu adam. hiç bir senesi yok ki vukuatsız geçireyim, merdivenden mi düşmedim kafama pencere mi inmedi ya da ben pencereye çarpıp kafamı mı yarmadım... ilk kavgam ve ardından gelen seri kavgalar. hani derler ya dayak yiye yiye kavga öğrenilir, aynı o hesap. ilk tiyatro oyunum, ilk aşkım, hatta tiyatrodan önce topluluk önünde ilk konuşmam... hem en küçük olmayı, hem en büyük olmayı yaşadığım okul binası karış karış aklımda. hele ki benim için çok değerli olan ilköğretim, orta öğretim sınıf öğretmenlerim, tiyatro hocam ve rehber hocam; elleri öpülesi insanlar. karakterimin temel üstüne çıkan ilk tuğlalarını koyan insanlar. şimdi liseden mezun olurken bunları hatırlamak ayrı bir değerliymiş, onu anlıyorum.

tuvalet bok kokuyordu.

kokulu silgim vardi serefsizin biri calmisti.

(bkz: kola kapağı ile maç yapmak)

(#206960) not:entirim başlarda açılmıyor ama sanırım modlar düzeltiyor sonradan,bilemiyorum.

Önümüze gelene biiii tekme Sayma fasulyeleri Abaküs Red kit Öğretmenin ince çubuğu

aklımda kalmaz olaydı. bitli orhan: elimi koklasana bi ne kokuyo bak. ben: (koklayıp) tuhaf bir şey kokuyo ne ki bu? bitli orhan: popomu karıştırdım ehuehueheu ben: ağzına sıçıyimögggh

yüz yüze konuşmaya cesaret edemeyip mektuplasmayi özledim be agshgd

okulda erkek ortamım çok fazla iyiydi herkesle takılan erkekleri örgütleyen ibne bendim ksjckjdm (bkz: kızlar hiç siklemezdi)

aşı yapılacaktı, sanırım birinci sınıf, herkes korkuyor tabi. sıranın altlarına saklananlar mı ararsın, kendini tuvalete kilitleyenler mi. ama herkes bir şekilde yiyor o iğneyi. bir çocuk vardı sınıfta. ağır abi gibi bir şeydi. ilkokulda da ne kadar ağır abi olunursa işte. milleti tokatlayarak ellerindeki yiyecekleri alırdı teneffüslerde. sıra buna geldi. tam hatırlayamıyorum neler döndü de durum çocuğun kaçmaya çalışmasına kadar ulaştı ama, bu sınıftan çıkıp dört nala koşmaya başladı. öğretmen de peşinden. ağır abi yaman delikanlı tabi, yakalandı ama pes etmedi. son bir çırpınışla attı kendini merdivenlerden. e şuncacık çocuk. düşüşten hafif sıyrıklarla kurtuldu ama koskoca kadın, okulun en koyduğu gibi oturtan hocası, herkesin önünde kaymak gibi kaydı merdivenlerden. sonrası hüzün.

öğretmenin oğlunu yanlışlıkla yamaçtan aşağı yuvarlamıstım

6 ya yeni geçmişiz bizim bi fenci vardı, ercüment hoca. adamı bize bildiğin öcü diye anlattılar. neyse derslere giriyoruz falan hoca her dersin başında ve sonunda şu cümleyi kurar. "çocuklar bu kabloya takılmayın" (eskiden öyle laptop falan pahalıydı hoca kasalı bilgisayarı tekerlekli komidin gibi birşeye oturtmuştu da kabloları sınıfın koridorunda boydan boya geçerdi.) bu güzel ablanız bir güzel takılmaz mı o kabloya teneffüste kovalamaca oynarken!!! şansıma priz sökülmez mi duvardan, sallanmaz mı duvardan aşağıya. hayır bir de hoca derse girip de prizi boynu bükük gördüğünde direk el kaldırdım ben yaptım diye. tahtaya çağırdı sınıf nefesini tutmuş beni izliyor sanırsın ki idama gidiyorum. sağolsun 3 yıllık efsanevi fen hocam bana prizden özür diletti ve sınıf gülmekten yarılırken (isimler bende kalsın birkaç arkadaşım sırasından düşerken) yerime oturttu

inanılmaz şekilde iğne fobim vardı.1. sınıfta aşı olduğumuz zaman sınıfta en sona ben kalmıştım hüngür hüngür ağlayarak sıraların aralarında koşuyordum, öğretmenim beni kovalıyordu ve sonuçta iğne oldum.yanlış hatırlamıyorsam 4. veya 5. sınıfta bir kere daha aşı olmuştuk bu sefer bayılmışım.kendime geldiğimde ayaklarım havadaydı ve ayaklarımı havada tutan sınıfın en haylaz erkeğiydi fırsatçı bide sinsi sinsi gülüyordu.annem o ara sınıfa girdi beni alıp götürmüştü bi ton saydırmıştı, ne manyaklık hala gülerim kendime.

gülecegim derken yana kaykilip bende dahil önümdeki sıraları yere yatırmıştım ve bunları sadece koca götümle yapmıştım bi arkadaşa takılıp takla atıp yere çakıldım ezdiğim arkadaşlarımdan özür diliyorum.

bacagima dusup bilegime kadar siyirdiktan sonra bilegimde ödem olusturan demir hala biraz odem duruyor

yavşağın teki fenerbahçe formamı yırtmıştı aq başka yok hatıra falan

şişelerin içine ya su ya ağaç dibinden toprak doldurup top oynardık. ne günlerdi be.

herkes doktor mühendis oluyordu şimdi hepsi şekerci :d

(bkz: ali hoca) değiştirdiğim 2-3 ilk okulun sınıf hocalarından birisiydi. öyle dürüst, öyle mert adamdı ki. çocuktum ama mertliğini anlayabiliyordum. parmakları bir eklem rahatsızlığı nedeniyle terse katlanırdı garibimin. eliyle tebeşiri öyle tutup yazardı. bir keresinde bizlere "araba almak istiyorsanız, uçak alma hayali kurun.uçak almak için çalışın çırpının. muhtemelen uçak alamazsınız ama elinizde kalan hayal artıkları ile bir araba sahibi olursunuz" dedi. o gün bu gündür bu lafı hiç unutmadım. umarım ölmemiştir. uzun ömürler ihsan edilsin.

sira arkadasimla yere kalem dusurup sira altinda yemek yerdik hala hatirlar guleriz..

her beden dersinde kızlarla ip atlamak yerine beden öğretmeni ile bir olup sınıf erkeklerine karşı maç yapardım şimdi ki fanatikliğim bu yüzdendir

küstüğünde sırayı ikiye bölmek :d

3. sınıftayken ilk aşkım link almıştı ve kapağını açamamıştı (eski tip link kapakları vardı o zaman). bende şov yaparsam sevdiğimi anlar belki diye aldım ver ben açarım dedim dişimle link'in kapağını açtım ve dişimin yarısı kırıldı snsjsksk bu arada çocuk şu an çok yakın bi kankam

bi arkadaş pisuvara sıçmıştı amk :d:d

5.sınıftayken beden dersinde erkeklerle maç yaparken bir çocuk topa abandı baya karnıma geldi nefes gitti tabi zırladım falan 7.sınıflardan beni seven vukuatlı bi çocuk vardı bu da geldi çocugu dövdü sonra müdür de beni seven vatandaşı dövdü hagsgags çocuk müdürden son dayağını da benim yüzümden yedikten sonra okulu bıraktı allah affetsin

ilkokul öğretmenim sosyalist bir insandı bizi 1 mayıstan tutun da eğitim-sen gösterilerine kadar her yere götürürdü. bizde dersten yırttık diye sevinirdik. yalnız sıkıntılı nokta şu hocam bizim mahallemizde oturuyor ve ben özel harekat polisiyim. doğal olarak yolda karşılaşınca ister istemez bakışlarımızla bir gerginlik yaratıyoruz. yine de severim kendisini emeği çoktur üzerimizde.

kilolu olan sınıf öğretmenime çocuklar duymasın dizisinden öğrendim o diyet listesini yazmıştım....

sevdiğim beyfendinin önünde şak diye yere düşmüştüm beni kaldırırken ammada ağırsın biraz kilo ver demişti nasıl yıkıldığimı siz tahmin edin

o zaman başkandım hani şu başkan başkanyardımcısı aşkı var ya 😂😂 başkan yardımcısı bana aşıkmış ama bunu bana arkadaşı gelip söylemişti😂 bende sinirlenip bahçede çocuğu bulup gözlüğünü yere atmıştım kırılmıştı😬😬😬 şimdi o çocukla hala görüşüyoruz😂 ve çok yakışıklı beyefendi biri😅😅 belki o zaman gözlüğüni kırmasam her şey daha farklı olurdu

ilk dört yılımı köyde okudum ben. dördüncü sınıftayken vicdansız bir öğretmenimiz vardı. türkçe dersinden performans ödevi vermişti. gruplar oluşturduk. bizim ödevimiz, ebru yapmak. ya beni geçtim annem babam bilmiyor ebru nedir diye. köy yerinde zaten imkan denen bir şey yok. birkaç kez arkadaşlarla toplandık ama yapacağımız hiçbir şey yok ki. 45 vermişti hepimize. psikopat ya. hala hatırladıkça sövüyorum o kadına.

servisin ortasına bizden önceki okuldan bi çocuk sıçmıştı . sonrasında 2 tane (3. sınıf sanırsam) çocuğun arasında geçen diyalog : +iğenç kokuyo yaa :(( -ben koku almama taktiği buldum :) :)) :))) +nasıl ? -ağzımdan nefes alıyorum :) +bğööııyyyyy !

gözde ve buse vardı hangisini sevdiğime karar veremiyordum.

hocaların ego ve kibirleriyle dolu o tavırlarıyla bizi sürekli küçümseyip serseri muamelesi yapıp beni olabildiğince okula nefret ettirdiklerini hatırlıyorum. hâlâ daha sistem aynı bilmiyorum ama korku ve öfkeyle hiçbir şeyi öğretip sevdiremezsiniz. aşırı derecede efendi bir insandın küçükken lakin ön yargı ve yanlış anlaşılmalarla dolu hocalarıma nefret ettikten sonra saygıyı kaybettim. sizden en az 20-25 yaş küçük çocuklara neyi kanıtlanaya çalışıyorsunuz? başarısızlığınızla maaş alıp geceleri uyuyabiliyorsunuz ama o eğitemediğiniz insanların gelecekteki başarısızlıkları aç kalmalarına sebep oldu. özgüvenlerini yitirdiler. ilkokulda sınıfımız 65 kişiydi ve bildiğim kadarıyla 10 kişi üniversite okudu. biri de ben. ama o 10 kişi içinde sadece 2 kişi milli sporcu oldu. ben de dahil diğerleri başarısızlıktır. bunlar bizim tercihlerimizle oluşan şeyler ama benim küçükken psikolojimi etkileyen şeyler beni engelledi. demek istediğim insanlar neye göre yetiştiriliyor neye göre başarılı sayılıyor? kesinlikle küçümsemiyorum, benim lafım o belli insanlara; ay sonunda maaşını bekleyen bir memur mu beni bu ülkenin aydınlık bireyi yapacak? sadece kendini düşünen bir memurdan bencil nesiller yetişir. zaten etrafınıza baktığınızda anlayabiliyorsunuz ne demek istediğimi.

örtmenim

küçük kağıtlara mesajlar yazıp öğretmen arkasını döndüğünde birbirimize fırlatmak

8 yıllık eğitim hayatımın 6 yılını sınıf başkanı olarak götürmem. 1 yılda da sınıf temsilciğiliği yapmıştım. ulan hep liderlik kovalamışım. :(

kantinde çalışırdım haftalık 50 kuruşluk bişey alma hakkımız vardı. o 50 kurusa da meyvelı akmına alır ıcmek yerıne depoya gecer sallayıp bırbırımızı ıslatırdık :)

hangi akla hizmet bilmiyorum ama halı saha maçlarını öğle arası yapardık. 6 sınıfta felanım halı saha maçından sebep matematik dersine geciktim tabi herkes sınıfta öğretmen sınıfta beni tahtada bekletti. ben kabullendim 1-2 tokat yicem. keşke hayat hayallerimizdeki gibi olsaydı ama olmadı. öğretmen yanıma geldi ve " gol attın mı ?" diye sordu. bende böbürlenerek attım " atmaz olur muyum hocam (piç gülüşü)" dediğim anda adam beni tekmelemeye başladı. lan el kadar cocugum orospu cocugu tekme atılır mı ? şimdi izbandut gibi oldum yakalamıyım seni

sümeyye diye bi orsp fatih adında ilkokul aşkı leyla adında kuduruk bir arkadaş 8 kişilik sürüsüne bereket bir kız grubu mahallem bir nk dünyanın en iyi fencisi ve yıllandıkça şarap gibi güzellelen bir kadın.